Hallo allemaal
Voor de mensen die mij niet kennen, mijn naam is Mascha Meulenbroek. Ik ben 43 jaar. Moeder van Teun van 5 jaar oud en vriendin van Ulbe. Wij wonen in Tilburg en ik werk met veel plezier als teammanager Horeca & Facilitair bij BrabantZorg waar ik medeverantwoordelijk ben voor twee locaties: De Wilberthof in Berghem en Maasland In Herpen. Ik houd van fotograferen, lezen wandelen, koken en lekker eten. O ja, en ik ben te dik…
Dat laatste zinnetje gebruik ik normaal gesproken niet om me voor te stellen. Ik zie het wel vaak mensen denken en zelf vind ik het eigenlijk ook. Te dik. Wat is te dik? Nou als je 127,3 kilo weegt dan ben je gewoon te zwaar. Veel te zwaar. Dat hoeft niemand mij te vertellen. Hoe het komt? Nou, gewoon, lekker eten, af en toe een borrel, voornamelijk zittend werk, een kind gekregen en lekker eten, of had ik dat al gezegd? Het afgelopen jaar kwam er alleen maar meer bij.
Ik was me er wel van bewust dat het er af moest, maar hoe? En wanneer zet je dan echt die stap? Een proces dat voor mijn gevoel te vergelijken is met stoppen met roken. Je wilt het wel heel graag, maar het daadwerkelijk ook echt doen. Dat is een ander verhaal. Ik denk dat ik het laatste half jaar bezig ben geweest om tot dat punt te komen. Vooral met mezelf, in mijn hoofd. Helaas val je daar niet van af…
Tijd voor actie
Tot de dag waarop Ulbe zei dat we in huis aan de slag gingen met de kamer van Teun. Onze kleedkamer werd zijn slaapkamer en Teun zijn oude slaapkamertje ons kleedkamertje. Dit betekende dat de kasten leeg moesten. En daar hingen ze, kleren variërend van maat 42 tot maat 52, wachtend op de dag dat ik ze aan trek. Nou lukt dat aardig met de kleding in maat 50 en 52. Die andere kledingstukken, wachtend op minder kilo’s, die waren wat meer confronterend. Hoe lang bewaar je die? En hoe lang maak je jezelf wijs dat je ze ooit wel weer eens gaat passen? Ik nam een besluit. Alles wat ik niet pas gaat eruit. Vier zakken vol naar de kringloop.
En dat was mijn 1e stap naar de volgende die ik inmiddels samen met Ulbe heb gezet. Ik volgde al enige tijd op facebook de posts van Roel van Buggenum van SOURCE PT (www.sourcepersonaltraining.nl). Dat was stap 2. Meer en meer raakte ik overtuigd van het feit dat we echt aan de slag moeten. Uiteindelijk heb ik gebeld en een afspraak gemaakt voor een 1e gesprek.
Na dit emotioneel intakegesprek hebben Ulbe en ik samen de stap gezet! Vanaf 6 juni samen aan de slag. Op naar een nieuw lijf, meer energie en plezier! Inmiddels zit de eerste week training erop. Tweemaal in de week gaan we aan de slag met Dave Verstappen, onze personal trainer. Maandagavond samen, goed voor de saamhorigheid (en gedeelde spierpijn de volgende dag). Op vrijdag in mijn eentje. Daarnaast 1400 calorieën eten op een dag. Dit 16 weken lang. De komende tijd zal ik middels deze blog verslag doen van dit avontuur, want zo voelt het wel een beetje! De eerste kleine resultaten zijn er al (en de spierpijn ook..), op naar meer!
Tot de volgende keer allemaal.
P.s: Vond je het leuk om mijn blog te lezen?
Laat je reactie achter in het commentaar veld onder deze pagina.
P.p.s: DEEL dit artikel met jouw netwerk op Facebook, LinkedIn, Twitter en Google+, want zo kunnen vrouwen die gaan bevallen/ zijn bevallen ook profiteren van de inzichten die ik wekelijks met jullie ga delen.
Groetjes Mascha